ساموئل: در ايران دوباره عاشق فوتبال شدم

هافبک ترينيداد و توباگوي استقلال در گفتگو با سايت sport360 درباره حضورش در فوتبال ايران صحبت کرده است.

هيچ بازيکني که سابقه بازي در ليگ برتر انگليس دارد نمي تواند به اندازه جي لويد ساموئل از خاطرات بازي اش در خارج جزيره صحبت کند. به گزارش اوج نيوز، جي لويد که متولد ترينيداد و بزرگ شده لندن است 9 سال براي آستون ويلا بازي کرد و بعد از آن راهي بولتون شد. او که خاطرات خوبي از بازي در ليدزيونايتد و وستهام نداشت در تصميمي عجيب به ايران رفت تا براي استقلال بازي کند. ساموئل که در دوبي با خبرنگار سايت sport360 مصاحبه کرده اظهار داشت: از طريق مدير برنامه اي در تهران پيشنهاد استقلال به دستم رسيد اول با خودم فکر کردم که نمي توانم به ايران بروم و به آن مدير برنامه گفتم که بعدا سراغم بيايد. با چند باشگاه ديگر مذاکره کردم اما نتيجه اي نداشتم و بنابر اين تصميم گرفتم پيشنهاد استقلال را جدي تر بررسي کنم. اين را هم بگويم که هنگام ورود به ايران در شرايط جسماني ايده الي قرار نداشتم. ساموئل با اشاره به اينکه هنگام ورود به ايران تصوير بدي از اين کشور داشته ادامه مي دهد: به محض رسيدن به تهران تمام آن تصويرها از بين رفت. آن چيزي که در اخبار مي بيني کاملا متفاوت با آن چيزي است که از نزديک مي بيني و تمام فرضياتم درباره ايران عوض شد" ساموئل در شرايطي به ايران آمد که خانواده اش در انگليس زندگي مي کردند و همين موضوع تجربه جديد او را تبديل به چالش بزرگي کرده بود. جي لويد ادامه مي دهد: زندگي در ايران قطعا با زندگي در انگليس متفاوت است. ماههاي اولي که در تهران بودم برايم بسيار سخت گذشت چرا که مدت زيادي از خانواده ام دور بودم. تجربه عجيبي بود اما من به اين چالش نياز داشتم و خانواده ام هم با آن کنار آمدند. همه فکر مي کردند من حداکثر بعد از سه ماه بازي در ايران به انگليس برگردم اما فعلا 1.5 سال از حضورم در فوتبال ايران مي گذرد" اينطور که به نظر مي رسد ساموئل تقريبا توانسته به عنوان يک فوتباليست حرفه اي با زندگي در ايران و فرهنگ اين کشور کنار بيايد. او مي گويد:" آدم به خيلي از چيزها عادت مي کند اما هميشه يک چيزي وجود دارد که سورپرايزت کند. فرهنگ ايران کاملا متفاوت با آن چيزي است که من در انگليس ديده ام اما مي توان با آن کنار آمد. يکي از بزرگترين مشکلات ساموئل هنگام ورود به فوتبال ايران مشکل زبان بود اما او تصميم گرفت که هر چه سريعتر زبان فارسي را ياد بگيرد:"الان بيشتر از 60 درصد زبان فارسي را متوجه مي شوم. فارسي زبان سختي براي يادگيري است اما اگر تمرکز کني و تکرار داشته باشي ياد گرفتنش آسانتر مي شود. خوب يادم هست وقتي بازيکنان خارجي به فوتبال انگليس مي آمدند و مشکل زبان داشتند چه حرفهايي درباره آنها مطرح مي شد احتمالا اين حرفها درباره من هم زده شده بنا بر اين بايد هر چه سريعتر زبان فارسي را ياد بگيرم. ساموئل در بحث مقايسه فوتبال ايران و انگليس به نکات جالبي اشاره مي کند: وقتي اولين بار به ايران آمدم شوکه شدم. من در بالاترين سطح فوتبال دنيا بازي کرده بودم و انتظار داشتم که حداقل شباهتها در زمينه استانداردها وجود داشته باشد اما همه چيز کاملا متفاوت بود. از رختکن گرفته تا امکانات و زمين مسابقه. اکثر آنها که اصلا شرايط خوبي نداشت. استاديوم خانگي ما کيفيت خوبي دارد اما ساير زمين ها اوضاع جالبي ندارد. " اما عليرغم تمام اين موارد، نکته اي در فوتبال ايران وجود دارد که ساموئل را کاملا حيرت زده کرده است:" در بازي ما مقابل پرسپوليس که دربي فوتبال ايران است صدهزار نفر به استاديوم آمده بودند. هيچ وقت تجربه چنين فضايي را نداشتم. کل استاديوم تبديل به دو رنگ آبي و قرمز شده بود و توصيف آن فضا کار بسيار سختي است. وقتي ما قهرمان ليگ شديم و جشن قهرماني گرفتيم دوباره همان تعداد تماشاچي به استاديوم آمدند. ساموئل درباره تماشاچيان ايراني مي گويد:براي آنها عجيب بود که چرا بازيکني با سابقه بازي در ليگ برتر انگليس به فوتبال ايران آمده. فکر مي کردم آنها نسبت به من نظر منفي دارند اما اين هم بخشي از آن چالشي بود که صحبتش را کردم. بايد خودم را ثابت مي کردم و نشان مي دادم که چرا سالها در بالاترين سطح فوتبال دنيا بازي کرده ام. حالا همه چيز عوض شده و من يکي از پرطرفدارترين بازيکنان باشگاه هستم و هواداران همه جا از من حمايت مي کنند. ساموئل که پيش از اين بيشتر به عنوان مدافع با هافبک دفاعي بازي مي کرد امسال در سمت چپ خط مياني به ميدان رفت تا بازي اش بيشتر به چشم بيايد و گلهاي حساسي براي استقلال به ثمر برساند. او درباره اين موضوع مي گويد: تغيير پست من باعث شد که دوباره عاشق فوتبال شوم و از بازي در استقلال لذت مي برم. ساموئل در پايان مصاحبه اش به اين نکته اشاره مي کند که اگر چه قراردادش با استقلال تمام شده اما حضور در مراحل پاياني ليگ قهرمانان آسيا موقعيتي است که او نمي خواهد به راحتي از دست بدهد هر چند همه چيز به اتفاقات آينده بستگي دارد.